Klara skrzywiła się.

- Nie będę przedmiotem niczyjego zakładu - oświadczyła Alexandra.
Ze śmiechem zaczęli na przemian popychać i ciągnąć ciężki mebel, dopóki nie znalazł się tuż pod półką z albumami. Gloria wskoczyła na siedzisko ze skóry i po chwili zaciskała już palce na grzbiecie upragnionej
- Ja straciłam męża w straszny sposób - powiedziała lady Welkins.
Moim nauczycielom z miłością i wdzięcznością.
- Też tak uważam. Wspomniała również, że mnie szukałeś, żeby przełożyć piknik z
- Weź kamerę! Myślę, że ona zaraz zrobi pierwszy krok. Pospiesz się!
Nagle od progu rozległ się cichy okrzyk zgrozy. Gloria poderwała głowę - w drzwiach stała matka. Ściągnięta, blada twarz, dzikie, rozszerzone oczy, nawet z tej odległości Gloria mogła dojrzeć, że drży na całym ciele.
Nowy Orlean, Luizjana, 1979
Rozległo się pukanie.
głosem i zaczął zdejmować jej rękawiczkę.
- Tylko po to, żeby zrobić ci na złość?
Alexandra zerknęła na porcelanowy zegar stojący na kredensie.
Santos do dziś pamiętał, jaką ogromną ulgę odczuł pewnego ranka, kiedy do ich drzwi zapukał szeryf z informacją, że Willy Smith nie żyje; ktoś poderżnął mu gardło w czasie bójki w barze. Czasami wspominał ojca i życzył mu wówczas miłego pobytu w piekle.
Westchnęła. Santos drgnął i poczuła na sobie jego wzrok.